Van boerderij tot culinair trefpunt aan de Maas
Het is januari 1990 als Jan Theunissen het plaatselijke horecabedrijf van zijn ouders overneemt. De ‘Oolderhof’ is dan vooral een gezellige eet- en drinkgelegenheid, die wordt gecombineerd met het runnen van een boerderij.
De wispelturige Maas
Samen met zijn vrouw Rosalie, besluit Jan al snel dat hij van de Oolderhof een professionele horecazaak wil maken en ze maken plannen om de hoeve uit te breiden met hotelkamers. In 1993 is de eerste verbouwing van de Oolderhof nog maar net voltooid als het water van de wispelturige rivier de Maas het complete dorp Ool blank zet.
Tegen de net geverfde muren klotst het water, maar Jan en Rosalie laten zich niet uit het veld slaan. Met vereende krachten zorgen ze ervoor dat de zaak binnen korte tijd weer open is voor hun gasten.
De Oolderhofjes
In 2000 zijn ze klaar voor de volgende stap: de bouw van het hotel met maar liefst 29 suites. Elke suite krijgt zijn eigen voordeur, net zoals dat vroeger bij de begijnhofjes het geval was. In 2003 openen Jan en Rosalie met veel trots de ‘Oolderhofjes’.
Zo bouwt het echtpaar Theunissen, samen met een hecht team, verder aan hét culinaire trefpunt aan de Maas. Naast het verbouwen van het restaurant en de receptie, volgen nieuwe smaakvolle ruimtes, zoals de ‘preuverie’ en een lounge bar.
De Ooleander
In 2013 wordt de Oolderhof uitgebreid met De Ooleander, een accommodatie die volledig gericht is op het houden van congressen en bedrijfspresentaties. Zoals overal in de Oolderhof staat ook hier persoonlijke aandacht en faciliteren centraal.
Puur, vers en eerlijk
Omdat de Oolderhof van oudsher zo verbonden is met de boerderij van de ouders van Jan, staan verse en lokale producten er hoog in het vaandel. ‘Je kunt niet uitleggen hoe een vers worteltje ruikt, maar je kunt het mensen wel laten beleven’, aldus Jan. De Oolderhof werkt daarom alleen met topleveranciers die eerlijke, verse en pure producten leveren. Rosalie: ‘Alle ingrediënten komen vanaf het land dat we vanaf de kerktoren van Herten kunnen zien’.
